داستان‌های واقعی از مردم ترکیه

فَتاح دنیز، ۷۳ ساله، یکی از این بازنشستگان است. وی با حقوق ماهیانه ۱۳,۰۰۰ لیر (حدود ۳۹۳ دلار) زندگی می‌کند که سه برابر کمتر از خط فقر تعیین‌شده برای فردی در موقعیت اوست. دنیز می‌گوید: “ممکن است هنوز راه بروم، اما واقعاً زندگی نمی‌کنم.” او حتی در گردهمایی‌های خانوادگی از نوه‌اش دوری می‌کند، زیرا پول اضافی برای هدیه دادن به او ندارد.

مصطفی یالچین، ۶۹ ساله، بازنشسته دیگری است که به دلیل عدم توانایی مالی، شب را در بیمارستانی در غازی عینتاب گذرانده است تا نیازی به اقامت در هتل نداشته باشد. او نمی‌خواست با اقامت در خانه بستگانش بار مالی اضافی بر دوش آن‌ها بگذارد.

فشار بر خانواده‌ها و تغییرات در سبک زندگی

تغییرات اقتصادی نه‌تنها بازنشستگان، بلکه خانواده‌های جوان و کارگران را نیز تحت تأثیر قرار داده است. بسیاری از ترک‌ها اکنون به والدین و پدربزرگ و مادربزرگ‌های خود کمک مالی می‌کنند، در حالی که خودشان نیز برای پرداخت قبوض و هزینه‌های زندگی دچار مشکل هستند.

شیلان، ۲۸ ساله که در بخش خصوصی کار می‌کند، با وجود افزایش‌های منظم حقوق، می‌گوید که نمی‌تواند با درآمد ماهیانه ۵۰,۰۰۰ لیر به راحتی در استانبول زندگی کند. او احساس “گیر افتادن” می‌کند و می‌گوید: “امکان ندارد زندگی‌ای که فکر می‌کنیم لایق آن هستیم را داشته باشیم.”

آینور، ۵۸ ساله که در یک شرکت مالی کار می‌کند، می‌گوید: “خوردن در رستوران و مسافرت به‌کلی از برنامه‌هایمان حذف شده است. حتی نمی‌خواهیم کسی به خانه‌مان بیاید، زیرا نمی‌توانیم از آن‌ها پذیرایی کنیم. زندگی اجتماعی‌ام تمام شده است.”

تنش‌های اجتماعی و تأثیر بر جامعه

افزایش هزینه‌های زندگی و کاهش قدرت خرید مردم، تنش‌های اجتماعی را نیز افزایش داده است. درگیری‌ها بین مستأجران و مالکان به دلیل افزایش شدید اجاره‌بها بیشتر شده است. بر اساس داده‌ها، تورم مسکن در سال گذشته تقریباً دو برابر شده و قیمت خانه‌ها نزدیک به ۵۰ درصد افزایش یافته است.

نظرسنجی‌ها و واکنش مردم

نظرسنجی اخیر مؤسسه کُندا (Konda) نشان می‌دهد که نیمی از پاسخ‌دهندگان به سختی می‌توانند از پس هزینه‌های زندگی برآیند و ۳۰ درصد وضعیت بدتری دارند. حدود ۸۳ درصد معتقدند که ترکیه در بحران اقتصادی قرار دارد.